ZEWİG’DAN SOYADI OLMAYAN KADINA: AJDA

Genel yayın yönetmenliğini Talat Atilla'nın yaptığı FM DERGİSİ geçtiğimiz ay yayın hayatına başladı. Dergi geçtiğimiz ayki sayısına Ajda Pekkan'la merhaba dedi.

Çoğu zaman önce yapıp, sonra düşünen! “Hiç yanlış yaptınız mı?” sorularına, şrakkk diye “Arada sırada doğrular yaptım!” yanıtını veren bu satırların yazarı... Uluslararası Radyocular Birliği (IRU) Genel Başkanı Yusuf Erbaş’ın “Dünya'nın 17 ülkesine ulaşacak FM Dergisi'nin genel yayın yönetmeni ve yazarı olur musun? “ teklifine “Evet!” dedi.  

ZEWIG'İN KEMİKLERİ VE AJDA…  
Avusturyalı yazar Stefan Zewig’in, Josep Fouche için “Sadakatsizliğinden hiç utanç duymaz.  Değil insana, Tanrıya karşı bile kendisini sorumlu hissetmemiştir. " sözlerine birebir uyan siyasetçi/yazar/sanatçıları yazarak başımı yine giyotine mi uzatsam…   Yoksa, Napolyon’un “kusursuz dönek” tarifine uyan elitist şöhretlerin uykusunu mu kaçırsam… Sanırım şimdilik en iyisi serin sularda yüzmek !    

YARIM KALAN HAYATI GÖZLERİNE ASILI KALAN KADIN!     
 Madem ‘FM’ Uluslararası ve sanat içerikli bir dergi. Tek kişi sayfanın tamamını hak ediyor! Ajda… Diğer adıyla Ajda Pekkan!   Vaktiyle ekranda ‘Kimler geldi, kimler geçti!” şarkısını söylerken, rahmetli babamın “Haberleri dinleyelim artık!” dediğinde, ablamın “Ama baba o Ajda!” dediği kadın… Soyadına ihtiyacı olmadan tanınan tek büyük şöhret… Daha güzeli yok mu? Belki… Daha iyi ses yok mu? Belki… Ama başka… Bambaşka bir süper star o… Kasımpaşa Askeri Deniz Hastanesi'nden… Olympia’ya uzanan ayak izleri halen yerli yerinde duruyor… Hiç kimse üzerine basamadı! Tüm yaşanmışlıklarına rağmen, Ajda'nın gözbebeklerine yapışıp kalan ‘yarım kalmış hayatını’ kalp gözü olanlar gördü ama tutamadı! Ajda nedense bende yaptığı/yap(a)madığı çok şeye pişman olan küçük bir kız çocuğu hissini verdi hep! Savunmasız… Boşlukta… Ama o boşlukta bile Edirne’den Kars’a… Venüs’den Mars’a salıncak kuracak kadar da mahir bir kızdı Ajda…  

SAHİBİNDEN, HİÇ KULLANILMAMIŞ KALP!    
Belki de bu yüzden dominant görünümlü pamuk prensesimizi kimseyle paylaşmayı sevmedik!  Ajda’nın kirpiklerinin sayısını dahi bilen kül yutmaz  mahalle; Enrico Macias'ı “Elin gavuru!"  diye kıskanırken... Hakan Altun'a 'Kıdemin yetmez! " diye avaz avaz bağırdı!  Ne elin küffarına, ne de bizim kıdemsize verecek kızımız yoktu!   Bir çırpıda, çırpınarak gittiler! Yine hiç kullanılmamış gibi duran kalbi ile başbaşa bıraktık onu… Velhasıl vaziyet o dur ki;   Ajda… Ajda Pekkan…   Gömelim gel seni sanat tarihine desek, sığmazsın!..      

Talat Atilla