ZİRVEDE KAVGA

TARİHİMİZİN MENDERESLİ, DEMİRELLİ, ÖZALLI VE DİĞER ÖNEMLİ SİYASETCİLERİN FAALİYETLERİNİ ÖZETLEDİĞİM KİTABIM:

ZİRVEDE KAVGA

Bundan önceki son yazıma, ”boş zamanlarımdaki en büyük zevkim, kütüphanemle meşgul olmaktır..” diyerek başlamıştım. Bu hafta da basılmış kitaplarımla meşgul olmaya devam ettim.

Şu anda elimde ZİRVEDE KAVGA kitabım var.. Bu kitabım 1993 yılında basılmıştı. Bu kitabımda, siyasi tarihimizin, İsmet İnönülü, Adnan Menderesli, Turgut Özallı kısacası yakın tarihimizin bütün siyasetçilerinin ülkeyi yönettiği dönemleri işletmekteyim..

Bu sayede, yakın tarihimizin en önemli siyaset olayları da kitabımın sayfalarında yer almıştır.. Kitabın ara başlıklarını kullanarak bunlardan birkaç misal vereyim:

Menderes ve Eski Demokratlar Meselesi.. Celal Bayar’ın Menderes’e kırgınlığı.. 12 Mart Muhtırası.. Cevdet Sunay-Süleyman Demirel Konuşması: “Sayın Paşam.”.. 12 Eylül yani Demirel’in İkinci Düşüşü.. Zirve’nin Özallı Yılları.. Demirel ve Parlamento.. Özal Paris şartını imzalıyor.. Mesut Yılmaz Başbakan.. Demirel Konuşuyor: “Ben Çankaya’ya çıkmam, Çankaya iner..”

Demirel Hükümetinin Özal’la Kavgaları.. Demirel Hükümetinin Özel Sektörle Kavgaları.. Dış Politikadaki Tutarsızlıklar.. Güney Doğu ve Kürt Meselesi.. Ne o, Osmanlıcılık İddiaları.. Başkanlık Sistemi.. Ankara Zirvesi.. Son Sözler..

İşte böyle.. Yukarıdaki ara başlıklar altında siyasi tarihimizin önemli dönemlerini gözler önüne sermekteyim..

İsterseniz bazılarından kısa kısa söz edeyim..

12 Mart Muhtırası: 12 Mart 1971 tarihinde, Türk Silahlı Kuvvetlerinin Genelkurmay Başkanı Orgeneral Memduh Tağmaç, Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Faruk Gürler, Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Celal Eyiceoğlu ve Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Muhsin Batur, Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay'a bir muhtıra verdiler ve Hükümeti istifaya zorladılar. Tabii bu bir askeri müdahale idi.

Kitabıma şu satırlarla başlamıştım:

“Türk tarihinde zirve her zaman dumanlı olmuştur. Kavgası da hiç eksik olmaz, o dumanlı tepelerin.. Post kavgası.. Taht kavgası.. Hanedanları bile birbirine düşürmüş.. Evlat babaya, Baba oğula, kardeş kardeşe siyasi istikbal hırsına kapılarak acımamış, gözünü kırpmadan öldürmüştür..

Ve sonra Cumhuriyetimize gelinmiş, Atatürk tam on bir yıl suikast tehdidine maruz kalmış, İnönü-Bayar kavgasının politika ile çözülemeyen düğümü, Menderes’in boynuna geçirilen irmikle son bulmuş, 1 Martlar, 12 Eylüller, Devletin zirvesindeki kan ve göz yaşı olurken demokrasi yaralanmış.. Zirve sisler, puslar, karanlıklar ve dumanlarla boğulmuştur..”

İşte böyle.. Kitabım buna benzer satırlarla devam eder gider..(*)